This is not a story of misunderstanding. This is a calculated plan to remove a father from his child’s life, not because I was abusive—but because I refused to lie, enable, or surrender.
If safety had been a real concern, it would have been handled through court, immediately, and lawfully. Instead, they laid the groundwork months in advance—stealing documents, rewriting history, and pretending to support me while plotting erasure.
MARRIAGE, CHILD, AND A HIDDEN SECOND LIFE
I married Anngeneth Degillo in good faith. We had a son. I was faithful, committed, and remained present every day.
But she wasn’t.
By early to mid-2023, the truth began to surface:
Money was missing, meant for rent, and a landlord in the front yard a week later, wondering where the rent was. She told me her mom needed it, but her mom denied borrowing.
She was often absent, giving excuses or none at all.
Our son was being left in her mother’s care without asking me.
She was already living a second life—emotionally, physically, and financially disappearing from our family behind my back.
SHE LEFT—AND I WAS LEFT WITH OUR CHILD
By mid to late 2023, Anngeneth left our home. She walked away from her role as a mother and wife, leaving me to care for our son.
I did what any father would do: I stepped up.
I worked hard to provide stability for our child despite her absence, even moving temporarily back to the Degillo household out of necessity.
She was not there during that move, not even the move prior. She was nowhere to be found with critical family needs.
BLOCKING FATHERHOOD WHILE I TRIED TO RAISE MY SON
As I began taking my son with me to work—to avoid the conflict and control at Lina’s household—they resisted at every step.
Lina would get in my way in the driveway, making last-minute excuses to delay us:
“It’s too hot for him.” “I’ll be at the house today, leave him.” “It’s unsafe for him.”
It was never about the child’s needs—it was about control and keeping him in their care while I was painted as absent.
Even when I simply took my boy to the park, if it got close to 6:00 PM, Lina would begin calling nonstop, ordering us to come home like she was my superior.
Yet when her own daughter disappeared for days to pursue adultery and personal affairs, Lina never called her out. Never demanded answers. Never raised concern, but rather covered for her.
This was hypocrisy at its worst.
She refused to discipline her own daughter but constantly tried to control the faithful father who never left.
They wanted me working—but not parenting. They wanted me paying—but not deciding. Because if I remained visible in my son’s life, their staged case would collapse.
SABOTAGE BEGAN LONG BEFORE THE CONFLICT
Before we moved into her family’s house, I discovered she had already taken critical documents:
Our child’s birth certificate
Our marriage certificate
The property agreement for our land in Siaton
This wasn’t an accident.
I only found out because she accidentally messaged me saying the boot box with our important documents was stored. When I acknowledged it, she immediately unsent the message—realizing I would know what she had done.
That proves this: She took those documents before the conflict began. Long before she moved out. She was planning erasure before anyone knew there was a problem.
On November 24, 2024, I asked her directly for the certificates. She hesitated, saying:
“What’s it for?” I said, “For me.” And followed up, “If it’s going to be a problem getting documents with my son’s name and mine written on them, do I need to go to the Sacsac Barangay?”
She gave them over quickly. That moment exposed her fear that I would uncover her sabotage before it was ready.
FALSE KINDNESS HIDES A STAGED REPLACEMENT
At her mother Lina Degillo’s home in Bacong:
I worked during the day to recover financially.
I parented my son full-time.
I tolerated living in their space—for my boy.
But Lina had her own hidden agenda.
While pretending to help, she slowly began:
Moving my son’s clothes into her bedroom and keeping them
Insisting he sleep in her room rather than with me
Challenging my parental authority over small things, especially discipline
And one day, while I was calmly disciplining my son—giving him a swat for misbehavior, just like my parents did—she told me:
“I’m going to call the police on you.”
So I asked:
“Why aren’t the police being called for Anngeneth’s adultery?”
She went silent.
That silence told me everything.
If she were truly unaware of her daughter’s betrayal, she would have reacted with outrage or disbelief. But she didn’t—because she already knew.
And she knew that if I went to the police about the adultery, their plan might fall apart before it could be executed.
WHILE I WORKED, THEY TOOK MY SON TO SACSAC BARANGAY BEHIND MY BACK
While I was out working to support our household, my in-laws were quietly taking my son to Sacsac Barangay—without telling me and without my consent.
I only discovered this because of my son’s honesty. When I asked,
“What did you do today, Adri’el?” he casually said, “We went to the basketball court.”
That statement raised red flags. Because I knew that the basketball court sits right beside the Sacsac Barangay Hall.
So what looked like an innocent outing was actually something else: They were taking my son directly to the Barangay authorities—without my knowledge—while I was working.
They never asked me. They never informed me. They never explained why.
It was quiet. It was calculated. And it was part of the larger plan to remove me from his life.
🔒 WHILE MOVING OUT, THEY TRIED TO ERASE THE EVIDENCE
As I was moving my belongings out of the Degillo household, something deeply disturbing happened.
While my back was turned, my mother-in-law, Lina Degillo, entered my room and removed three crucial things:
My son’s birth certificate
My marriage certificate
₱3,000 pesos I had hidden under the mattress
These weren’t misplaced—they were taken deliberately and hidden in her bedroom. She didn’t tell me. I had to discover it myself when I returned and couldn’t find the documents or the money.
When I confronted her, she admitted it and said:
“Oh, I only borrowed the money and will return later today.”
But she never told me beforehand. And this wasn’t borrowing—it was an attempt to confiscate the very documents that legally proved I was married to Anngeneth and the father of Adri’el. Taking my money would also cripple my success.
This wasn’t just family drama.
This was strategic obstruction—a deliberate effort to bury the evidence that connected me to my son and my marriage.
I filed a blotter about the money being taken, even though the police refused to properly show it in the transparency report, like they did with everything else related to this case. Eventually, I did get the ₱3,000 back that night—but only after demanding it, and only after she had already succeeded in planting doubt and chaos.
This event confirmed what I already feared:
They weren’t just trying to replace me emotionally. They were trying to delete me illegally.
FAKE SUPPORT WHILE BUILDING A CASE AGAINST ME
Lina acted supportive—but only on the surface.
Behind my back, she:
Twisted facts about my daily routines
Spread lies about how I treated my son
Built a false image of neglect while I was actually parenting full-time
Among the most absurd claims:
That I only fed my son once a day (I often ate separately due to tension)
That I didn’t care about his health (while I was brushing his teeth, dressing him, teaching him)
They used every gesture of fatherhood against me.
Even the birthday card Anngeneth gave our son on his 5th birthday was written in cursive—a script he could not read. It wasn’t for him. It was for future optics—to pretend she was a loving mother on paper while abandoning him in real life.
Later, I discovered Lina and her granddaughters were Facebook friends with Michael Byma—the man Anngeneth was secretly dating while still married to me.
This confirmed they:
Knew about the affair
Approved of it
Welcomed the replacement of me as father
In July 2024, she even admitted on a voice recording that she previously signed a 6-month lease with this man—without telling him she was married or had a son. When he found out, the relationship was destabilized. She tried regaining my trust through honesty—but I refused.
This wasn’t ignorance.
This was a coordinated plan to replace me and erase the past.
I WAS PHYSICALLY ERASED FROM THE FAMILY PHOTO
Then came the final proof.
In their public store—on a shelf surrounded by products—I saw a framed photo collage that I had given to the Degillo family as a gift.
But something was different.
My face had been removed—covered from the inside, beneath the glass.
The frame had been taken apart, tampered with, and reassembled.
Everything else remained visible.
Even the placement of the products around the frame made sure the photo stayed in clear public view.
That photo wasn’t hidden. It was a display.
A public message to neighbors, to customers, and to my son:
“This father does not exist anymore.”
I TRIED TO ESCAPE—THEN THEY STRUCK
Once I had saved enough to move out and start fresh, I began relocating with my son to a better, independent home.
On February 17, 2025, during what seemed like a routine visit, Anngeneth came over. She helped clean my fridge and even acted supportive.
But the moment I made another trip with our household things—she took our son and vanished.
There was no warning, no goodbye, no paperwork.
Just silence.
Her mother then calmly sent me to Sacsac Barangay, where I found:
No court order
No blotter
No legal process
They had already coordinated with DSWD and Bacong Police.
The betrayal was complete.
CHARACTER ASSASSINATION, NOT CHILD PROTECTION
They didn’t stop at taking my son. They tried to destroy my name.
False accusations were whispered to DSWD
Bacong Police refused three times to record my blotter
Sacsac Barangay refused to sign for my transparency requests
They did not ask for my side. They didn’t verify a single claim.
If this were about safety, there would have been court records, mediation, or hearings.
There were none.
Just secret meetings, false filings, and silent compliance.
CLOSING: THIS WAS NEVER ABOUT SAFETY
I didn’t lose my son because I failed him. I lost him because I spoke truth. Because I refused to stay quiet. Because I wasn’t controllable.
This was never about the best interest of a child. This was about erasing a father who told the truth—and exposing a family that lived in lies.
But I will not be erased. And I will not be silent again.
🇵🇭 ANG PLANO SA MGA DEGILLO NGA I-ERASE KO
Giunsa sa Pamilya Degillo pag-sabotahi ang usa ka amahan nga nasayod sa ilang tinago Ni Jordan James Peterson Bacong, Negros Oriental | Hunyo 2025
INTRO: DILI NI PROTEKSIYON—USA KINI KA PLANO SA PAGPAWALA SA AKO
Wala gayod masaylo sa katalagman ang akong anak—hangtud ilang gi-sabotahi ko ug gilayas siya.
Dili ni sayop nga pagsabot. Kini usa ka plano nga giplano daan aron tangtangon ko isip amahan sa kinabuhi sa akong anak. Dili tungod kay abusado ko—kundili kay wala ko mouyon sa ilang mga bakak, ug dili ko gustong mahimong alipin o pasagdan lang.
Kung tinuod pa nga kabalaka sa kaluwasan, gipaagi unta kini sa korte—dayon, ug legal. Apan wala. Giplano nila kini daan—gikawat ang mga dokumento, gisulat pag-usab ang kasaysayan, ug nagpaka-hipokrito nga mutabang pero sa tinuod, nangandam sa akong pagka-erase.
KASAL, ANAK, UG ANG TAGO NGA IKADUHANG KINABUHI
Nagpakasal ko kang Anngeneth Degillo nga adunay tinuoray nga intensyon. Nanganak mi ug lalaki. Ako matinud-anon, seryoso, ug pirme presensya sa pamilya matag adlaw.
Apan siya—wala.
Pag-abot sa unang tunga-tunga sa 2023, nagsugod na og gawas ang kamatuoran:
Nawala ang kwarta nga para unta sa abang, unya ang tag-iya sa balay naa sa atubangan sa among balay nangutana ngano wala bayri. Giingon ni Ann nga gikuha sa iyang mama, pero gi-deny sa iyang mama.
Permi siya wala sa balay, daghan rason o usahay wala gyud.
Gipabilin niya ang among anak sa iyang mama nga wala ko pangutan-a.
Naga-kinabuhi na siya og laing kinabuhi—emosyonal, pisikal, ug pinansyal nga kalit lang nawala gikan sa among pamilya sa akong likod.
SIYA MIHIKAW—AKO NABILIN SA AMONG ANAK
Pag-abot sa tunga-tunga hangtud sa ulahi sa 2023, gibiyaan na niya ang among balay. Gibiyaan niya ang iyang responsibilidad isip inahan ug asawa. Ako na ang nag-atiman sa among anak.
Buhaton sa tanang amahan: Mi-barug ko.
Nagpaningkamot ko nga mahatagan og tarong nga kinabuhi ug kalinaw ang akong anak bisan wala siya. Nibalik ko temporarily sa balay sa pamilya Degillo tungod lang sa panginahanglan.
Wala siya diha inig balhin. Bisan sa miaging balhin—wala siya. Wala siya misuporta bisan usa ka kritikal nga butang para sa among pamilya.
PAGPUGONG SA AKONG PAGKA-AMAHAN SAMTANG NANINGKAMOT KO NGA MATIMANAN ANG AMONG ANAK
Sa dihang nagsugod ko nga dad-on ang akong anak sa trabaho—para malikayan ang gubot ug pagkontrolar sa balay ni Lina—gipugngan ko nila pirmi.
Si Lina mosagang sa agianan, maghimo ug hinungdan nga dili mi makabiya:
“Init kaayo para niya.” “Naa ra ko sa balay, biya-e lang siya diri.” “Dili safe para niya.”
Dili kini bahin sa kaayohan sa bata—kundili bahin kini sa ilang pagkugos ug gusto nga sila ray magbuot sa bata samtang ipagawas nga wala koy pakialam.
Bisan sa panahon nga dad-on ra nako ang bata sa park, kung maabot na sa mga alas 6 sa gabii, mag-sugod na si Lina ug panawag balik-balik, mura siya’g akong amo, gusto mi pabalikon sa balay.
Apan kung ang iyang anak nga si Anngeneth mawala ug daghan adlaw para sa iyang kalibog ug kabit, wala gyud siya motawag. Wala mangutana, wala magbuot. Nagtabon ra siya.
Grabe ka hipokrito.
Dili niya kasab-an ang iyang anak nga babae, pero pirmi ko niyang gusto kontrolon—ako nga wala gyud mibiya.
Gusto nila nga ako ra ang mo-trabaho, pero dili mahimong amahan. Gusto nila nga ako ra ang mo-bayad, pero dili mo-desisyon. Kay kung makita ko sa kinabuhi sa akong anak, ilang plano nga drama moliki gyud.
GIPLANO NA ANG SABOTAHE BISA’N WALA PA NAGSUGOD ANG KASAMOK
Bisan wala pa mi mibalhin sa balay sa iyang pamilya, nasayod ko nga gidala na ni Ann ang importante nga mga papeles:
Birth certificate sa among anak
Marriage certificate namo
Ang kasabutan sa yuta sa Siaton
Dili to aksidente.
Nasayod ko kay nakasend siya ug mensahe nga ang “boot box” nga adunay importanteng mga papeles naa na. Pagkakita nako, gikansela dayon niya ang mensahe—kay nasayod siya nga makabantay ko unsay iyang gibuhat.
Nagpasabot kini nga: Gikuha niya ang mga papeles bisan wala pa’y away. Bisan wala pa siya molayas. Giplano na niya ang pag-erase nako.
Pagka Nobyembre 24, 2024, giingnan ko siya diretso nga:
“Asa na ang mga certificate?” Niana siya, “Para unsa man?” Tubag nako, “Para sa ako.” Ug giingnan nako, “Kung lisod kaayo kuhaon ang mga dokumento nga naa ang akong pangalan ug sa akong anak, kinahanglan pa ko moadto sa Sacsac Barangay?”
Gitunol ra niya dayon.
Nakita nako ang iyang kahadlok nga mahibaw-an nako ang iyang plano.
BINOANG NGA KALOY-AN, PERO GIPULIHAN KO NA DIAY SA PLANO
Sa balay ni Lina Degillo sa Bacong:
Nagtrabaho ko sa adlaw para makabangon sa among problema sa kwarta
Ako ang nag-atiman sa among anak adlaw-adlaw
Nagpuyo ko sa ilang balay kay para lang sa akong anak
Pero naa diay siya’y tagong plano.
Nagpakita siya og tabang, pero sa tinuod:
Iyang gibalhin ang sinina sa akong anak ngadto sa iyang kwarto ug gitago didto
Gusto niya nga sa iyang kwarto matulog ang bata, dili sa akong kilid
Gikasab-an ko pirmi sa ginagmay nga butang, labi na sa disiplina sa bata
Ug sa usa ka adlaw, samtang gikasab-an nako ang bata sa husto nga paagi—pareha sa gibuhat sa akong ginikanan kaniadto—giingnan ko niya:
“Tawagan tika ug pulis.”
Giingnan pud nako siya:
“Ngano wala man tawagi ang pulis para sa kabit ni Anngeneth?”
Wala siya motubag. Hilom ra.
Ang iyang kahilom, mao nay tubag.
Kung wala pa siya kabalo sa kabuang sa iyang anak, motingog unta siya, masuko, o motubag. Pero wala—kay kabalo na siya.
Kabalo siya nga kung moadto ko sa pulis para sa kabit ni Ann, mahunong ang ilang plano ug mapildi sila.
SAMTANG NAGTRABAHO KO, GIDALA NILA ANG AKONG ANAK SA SACSAC BARANGAY NGA WALA KO KABALO
Samtang nagtrabaho ko para sa among panginabuhi, gidala sa akong in-laws ang akong anak sa Sacsac Barangay—wala ko kahibalo, wala ko gitugutan.
Nasayran ra nako tungod sa pagkasinsero sa akong anak. Nangutana ko:
“Unsa inyong gibuhat karon, Adri’el?” Nitubag siya ug kalma, “Niadtong mi sa basketball court.”
Nabati nako nga naa’y dili sakto. Kay kabalo ko nga ang basketball court duol ra kaayo sa Barangay Hall sa Sacsac.
Dili lang to dula-dula. Ilang gidala ang akong anak sa Barangay—wala ko gitug-an, wala ko gi-apil sa desisyon, samtang ako nagpaningkamot og trabaho.
Wala sila mangutana. Wala sila mihatag og pasabot. Wala sila mitug-an kung ngano.
Hilom. Giplano. Apil sa ilang dako nga plano nga tangtangon ko sa kinabuhi sa akong anak.
🔒 SAMTANG GIPANGBALHIN NAKO ANG AMONG MGA BUTANG, GISULAYAN NILANG PAPASA ANG EBIDENSYA
Samtang gipangbalhin nako ang among gamit gikan sa balay sa mga Degillo, naay butang nga grabe kaayo nga nahitabo.
Samtang ako busy og balhin sa akong kwarto, nisulod si Lina Degillo (ako’ng ugangan nga babaye) ug gikuha ang tulo ka importanteng butang:
Ang birth certificate sa akong anak
Ang marriage certificate namo ni Anngeneth
Ug ang ₱3,000 nga akong gitago ilawom sa foam
Wala kini nawala lang. Gikuha gyud to ug tinuyo ug gipangtaguan sa iyang kwarto.
Wala siya mitug-an. Nasayran ra nako pagkahuman nga wala na nako makita ang mga papeles ug ang kwarta.
Pagpangutana nako niya, mitug-an siya nga:
“Gipahulam ra nako, ihatag ra nako unya.”
Pero wala siya nagsulti daan. Ug dili to pagpahulam—kundili usa ka paagi aron kwaon ang mga dokumentong nagpamatuod nga legal ko nga amahan ni Adri’el ug bana ni Anngeneth. Ang pagkawat sa kwarta, plano pud nga paluyahon ko.
Dili ni normal nga drama sa pamilya.
Kini usa ka tinuyo nga pagsamok—pagpaningkamot nga ilubong ang ebidensiya nga nagpakita nga akong anak ug akong asawa legal nga konektado nako.
Nag-blotter ko bahin sa kwarta, pero wala giapil sa tinuod nga transparency report sa police, sama sa ilang gibuhat sa tanan nga reports kabahin sa akong kaso.
Sa katapusan, nabawi ra nako ang ₱3,000 pagkagabii—pero human pa ko ni-demand. Ug human pa sila nakapahiluna og kaguliyang ug pagduha-duha sa akong pagka-legitimo.
Kini nga hitabo nagpamatuod sa akong kahadlok:
Dili lang nila gusto nga ilisan ko. Gusto nila nga papason ko—bisan legal.
PAKITA-KUNO OG TABANG PERO NAGTUKOD OG KASO BATOK NAKO
Nagpakita si Lina nga murag mosuporta—pero peke ra diay tanan.
Sa likod sa akong likod, iyang gibuhat:
Gi-twist ang istorya sa akong adlaw-adlaw nga routine
Gipanabi og bakak nga bati kuno akong pag-atiman sa akong anak
Nagbuhat og istorya nga kuno gipasagdan nako akong anak bisan ako ang nag-atiman sa tanan
Apil sa pinaka-binuang nga akusasyon:
Nga usa ra ka beses kada adlaw nako gipakaon akong anak (Tinuod: Usahay lahi lang kog kaon tungod sa tensyon sa panimalay)
Nga wala kuno koy paki sa iyang kahimsog (Tinuod: Ako ang magtoothbrush niya, magbisti, magtudlo niya)
Bisan ang tanan nako nga pagmahal isip amahan ilang gigamit batok nako.
Bisan gani ang birthday card nga gihatag ni Anngeneth sa among anak sa iyang ika-5 ka tuig nga birthday—gisulat sa cursive nga dili masabtan sa bata.
Dili to para sa bata.
Para to sa show—aron ipakita sa ubang tawo nga murag naa siya’y papel isip inahan, bisan wala na siya sa tinuod nga kinabuhi sa bata.
Pagkahuman, akong nadiskobrehan nga Facebook friends si Lina ug iyang mga apo ni Michael Byma—ang lalaki nga kuyog ni Anngeneth samtang kasal pa mi.
Kini nagpamatuod nga:
Nakahibalo sila sa affair
Sila mismo nisugot ug nisang-ayon niini
Gidawat nila nga ilisan ko isip amahan
Sa Hulyo 2024, si Anngeneth nisulti mismo sa recording nga nagsign siya og 6-month lease uban sa maong lalaki—wala niya gisultihan nga kasado siya ug nga naa mi anak.
Pagkahibalo sa lalaki, naguba ilang relasyon. Nisuway siya og pasabot ug pagpangayo og pasaylo nako, pero wala nako gidawat.
Dili ni siya kawalay alamag.
Kini usa ka gitinguhang plano nga ilisan ko og limtan ang among tinuod nga kasaysayan.
GIPAPAS KO SA LARAWAN SA AMONG PAMILYA
Unya nisunod ang pinakakusog nga ebidensya.
Sa tindahan sa ilang pamilya—naa sa estante nga napalibotan sa mga baligya—nakita nako ang usa ka framed photo collage nga ako mismo ang naghatag isip regalo.
Pero naa’y lahi.
Ang akong nawong gipapas—gipilo o gitabunan gikan sa sulod, ilawom sa salamin.
Gibungkag ang frame, gituslok, ug gitaod pag-usab.
Ang uban nga parte sa litrato, wala giusab.
Pati ang pagkabutang sa mga baligya palibot sa frame, klaro kaayo nga gi-display gyud kini sa publiko.
Wala kini gitago. Kini usa ka pahibalo.
Usa ka mensahe sa silingan, sa mga customer, ug sa akong anak:
“Wala na ni nga amahan. Dili na siya kabahin sa among pamilya.”
NISUWAY KO UG LIGWAS — PERO GIBUNALAN KO NILA
Pagkahuman nako nakatigum gamay para makabalhin ug bag-ong puy-anan nga layo sa ilang pamilya, nagsugod ko ug balhin uban sa akong anak aron makasugod og bag-ong kinabuhi.
Niabot ang petsa: Pebrero 17, 2025. Murag ordinaryong adlaw lang. Nibisita si Anngeneth, nagpakitang buotan, nagtabang pa gani og limpyo sa pridyider.
Pero samtang nibalik ko para kuhaon pa ang uban namong gamit— Gikuha niya ang among anak ug nawala.
Walay pasabot. Walay panamilit. Walay papel.
Puro lang hilom.
Unya iyang inahan, si Lina, kalma ra kaayo nga gisugo ko nga adto sa Barangay Sacsac.
Pag-abot nako didto, wala koy nakita kundi:
Walay court order
Walay blotter
Walay legal nga proseso
Nakahikay na sila daan uban sa DSWD ug Bacong Police.
Kumpleto na ang ilang pagbudhi.
DAUTANG PROPAGANDA, DILI PROTEKSYON SA BATA
Pagkahuman nila kuhaa ang akong anak, gisulayan pud nila nga gubaon ang akong dungog.
Naghimo silag mga butang-butang nga istorya ug pasangil para sa DSWD
Tulo ka beses nga gibalibaran sa Bacong Police ang akong pagsulat ug blotter
Gibalibaran pud sa Barangay Sacsac nga pirmahan ang akong transparency request
Wala sila nagpaminaw sa akong side. Wala sila nag-verify sa bisan usa ka butang.
Kung tinuod pa nga kabalaka ni para sa kaluwasan sa bata, naay court records, naay mediation, naay pormal nga hearing.
Pero wala gyud.
Ang ilang gibuhat kay: Tago-tagong miting, mga peke nga reklamo, ug kompleto nga pakig-uyon sa usag-usa aron ilubong ang tinuod.
PAGPANGTAPOS: DILI NI PARA SA KALUWASAN SA BATA
Wala ko nawad-i sa akong anak tungod kay napakyas ko isip amahan. Nawad-an ko kay nisulti ko sa tinuod. Kay wala ko mitugot nga hilomon lang ko. Kay dili ko kontrolado sa ilang kabubut-on.
Dili gyud ni bahin sa “best interest” sa bata. Kini bahin sa paglimpyo sa usa ka amahan nga nisulti sa tinuod—ug sa pagtabon sa pamilya nga nagpuyo sa mga bakak.
Pero dili ko pasagdan nga mawala ko. Dili ko mahilom pag-usab.
