They trade affection for benefit. They withhold it when inconvenient.
When a child enhances their image, they play the part.
When a child threatens it, they vanish.
🔹 English: English version at the top
🔹 Bisaya: Ang Bisaya nga bersyon naa sa tunga-tunga
🔹 Tagalog: Ang Tagalog na bersyon ay nasa dulo
🇺🇸 English: Narcissistic Parents Prioritize Their Image Before Loving Their Children
If a narcissistic parent of a young child visits her parents, she’ll demonstrate all the love and care in the world for the little guy—warm hugs, baby talk, smiling like motherhood is her pride.
But change the audience.
Put her in front of a cute guy she’s pursuing—
Suddenly, the child doesn’t exist.
And neither does her marriage.
Because narcissistic love isn’t real. It’s performance.
Transactional. Audience-driven. Searching for new supply.
Psychologists call this conditional affection—when love is used as a tool, not lived as a commitment.
A parent who hides their child to appear “available” isn’t acting like a mother.
She’s acting like a performer.
A wife who hides her marriage to gain attention isn’t honoring the partnership.
She’s marketing herself.
Healthy love doesn’t adjust to the crowd.
Healthy love presents the child proudly—to all audiences, in all rooms.
Because real love doesn’t need a stage.
👁🗨 This isn’t just theory. I’ve seen this play out in real time.
While my child has been concealed from me, who is watching him
the next time she vanishes for another “love spree”?
Or “finds herself” on a weekend trip to Siquijor?
Shouldn’t our child go to me—the father—during the times she decides maternal duty no longer satisfies her audience?
72 days of concealment has left me in the dark.
#Justice4Adri #HiddenChild #NarcissisticParent #ParentalAlienation #FakeMotherhood #ProtectChildren #ChildrenAreNotProps #LoveWithoutApplause
🇵🇭 BISAYA: Mas Gihatagan Ug Labaw nga Pagtagad sa mga Narcissistic nga Ginikanan ang Ilang Imahe Kaysa ang Gugma Para sa Ilang Anak
Ang ilang “gugma” usa ka transaksyon. Naay baylo.
Hatagan nila ang bata og pagtagad kung makahatag og benepisyo.
Kuhaan nila kini kung dili na “convenient.”
Kung ang inahan nga narcissistic mokuyog sa iyang ginikanan, morampa siya isip maayong mama—yakap, baby talk, ug mga pahiyom nga mura’g ang pagka-inahan maoy iyang pasidungog.
Apan usba ang audience.
Kung naa siya sa atubangan sa gwapong lalaki nga iyang gitan-aw—
Kalit nga murag wala’y anak.
Wala pud siyay bana.
Kay ang gugma sa narcissist dili tinuod.
Acting ra. Pang-display.
Gipaandar depende sa audience. Nangita og supply.
Ang mga psychologist nagtawag niini og conditional affection—gugma nga gamiton lang, dili tinuoray nga commitment.
Ang ginikanan nga gitago ang anak aron magpabiling “available”—
wala naglihok isip inahan,
naglihok siya isip performer.
Ang asawa nga gitago ang kaminyoon aron lang makakuha og atensyon—
dili partner,
kundi self-promotion.
Ang tinuod nga gugma dili magbag-o depende sa audience.
Ang tinuod nga inahan ipasigarbo ang iyang anak bisan kinsa ang nanan-aw.
Kay ang tinuod nga gugma—wala magkinahanglan og entablado.
👁🗨 Dili lang ni theory. Nakita gyud nako ni nahitabo.
Samtang gitago sa akoa ang among anak,
kinsa kaha ang nagbantay niya kung mobalik na sad siya sa iyang sunod nga “love spree”?
O kung mokalit og “soul searching” sa Siquijor?
Dili ba unta ako, ang amahan, ang mo-atiman kung ang inahan wala sa hulog?
72 ka adlaw nga tago. Hangtod karon, wala gihapon klaro.
#Justice4Adri #TinuodNgaGugma #BataDiliProps #NarcissisticParent #Pang-abusongEmosyonal #IuliAngAnak #WalayStageSaTinuodNgaGugma
🇵🇭 Tagalog: Mas Inuuna ng mga Magulang na Makasarili ang Imahe kaysa sa Pagmamahal sa Kanilang Anak
Ang pagmamahal nila ay may kapalit. Inilalaan lang ito kung may pakinabang.
Kapag ang anak ay nagpapaganda ng imahe nila, ipinapakita nila ang pagiging “mabuting magulang.”
Pero kapag ang bata ay sagabal—nawawala sila.
Kapag ang isang narcissistic na ina ay nasa bahay ng mga magulang niya, punong-puno siya ng lambing sa anak—yakap, baby talk, mga ngiti na parang ang pagiging ina ay isang tropeyo.
Pero ilagay mo siya sa harap ng isang lalaking gusto niya—
Biglang wala ang bata.
Wala rin ang asawa.
Dahil ang pagmamahal ng narcissist ay hindi totoo.
Isa lang itong palabas.
Transaksyonal. Depende sa audience. Naghahanap ng pansariling supply.
Tinatawag ito ng mga psychologist na conditional affection—gamit na pagmamahal, hindi tunay na commitment.
Ang magulang na tinatago ang anak para magmukhang “available”—
hindi kumikilos bilang isang ina.
Kumikilos siyang parang artista.
Ang asawa na itinatago ang kasal para makakuha ng pansin—
hindi totoong partner.
Isa lang itong presentasyon.
Ang tunay na pagmamahal hindi nagpapalit-palit depende sa tao sa paligid.
Ang tunay na ina ay ipinagmamalaki ang kanyang anak—sa lahat ng tao, sa lahat ng oras.
Dahil ang tunay na pagmamahal—hindi kailangan ng entablado.
👁🗨 Hindi ito haka-haka lang. Naranasan ko ito mismo.
Habang itinatago sa akin ang anak ko,
sino ang nagbabantay sa kanya sa tuwing mawawala na naman ang ina niya—
para sa panibagong “love spree,”
o trip sa Siquijor “para maghanap ng sarili”?
Hindi ba’t dapat sa ama mapunta ang anak sa panahong iyan?
72 araw ng pagtatago—wala pa rin akong sagot.
#Justice4Adri #ItinagongAnak #ParentalAlienation #PekengPagigingIna #ProtektahanAngMgaBata #AngAnakAyHindiProps #PagmamahalNaTunay
They trade affection for benefit. They withhold it when inconvenient.
When a child enhances their image, they play the part.
When a child threatens it, they vanish.
If a narcissistic parent of a young child visits her parents, she’ll demonstrate all the love and care in the world for the little guy—warm hugs, baby talk, smiling like motherhood is her pride.
But change the audience.
Put her in front of a cute guy she’s pursuing—
Suddenly, the child doesn’t exist.
And neither does her marriage.
Because narcissistic love isn’t real. It’s performance.
Transactional. Audience-driven. Searching for new supply.
Psychologists call this conditional affection—when love is used as a tool, not lived as a commitment.
A parent who hides their child to appear “available” isn’t acting like a mother.
She’s acting like a performer.
A wife who hides her marriage to gain attention isn’t honoring the partnership.
She’s marketing herself.
Healthy love doesn’t adjust to the crowd.
Healthy love presents the child proudly—to all audiences, in all rooms.
Because real love doesn’t need a stage.
👁🗨 This isn’t just theory. I’ve seen this play out in real time.
While my child has been concealed from me, who is watching him
the next time she vanishes for another “love spree”?
Or “finds herself” on a weekend trip to Siquijor?
Shouldn’t our child go to me—the father—during the times she decides maternal duty no longer satisfies her audience?
72 days of concealment has left me in the dark.
#Justice4Adri #HiddenChild #NarcissisticParent #ParentalAlienation #FakeMotherhood #ProtectChildren #ChildrenAreNotProps #LoveWithoutApplause