- 🇺🇸 English: Why I Will Never Call DSWD Again — And Why You Shouldn’t Either
- 🇵🇭 BISAYA: Ngano Dili Na Ko Motawag sa DSWD — Ug Ngano Dili Sad Ka Angay
- 🇵🇭 TAGALOG: Bakit Kailanman Ay Hindi Ko Na Tatawagan ang DSWD — At Bakit Hindi Ka Rin Dapat
🇺🇸 English: Why I Will Never Call DSWD Again — And Why You Shouldn’t Either
The system was supposed to protect children. That’s what real power looks like.
It’s not because I don’t care about children.
It’s because I do.
And I’ve seen what happens when DSWD steps in.
The problem doesn’t get solved.
It gets buried.
The child doesn’t get comfort.
They get taken.
The loving parent doesn’t get support.
They get erased.
You Think You’re Reporting Abuse… But You’re Starting a New One
DSWD was supposed to be a safeguard—a last resort to protect children from real danger.
But what it has become is something else entirely:
- An agency that removes children without court orders
- An agency that sides with the loudest accuser, not the lawful parent
- An agency that traumatizes families with no plan for healing
- An agency that answers to no one
This isn’t just my experience—it’s a growing pattern.
All the children were removed from Gentle Hands Orphanage—despite no proven abuse.
Some cried. Some clung to caregivers.
DSWD didn’t help the facility improve—they shut it down.
The children weren’t rescued.
They were taken to make a point.
There were no three warnings.
No validated complaints.
Just a coordinated removal cloaked as “rescue.”
Even Good People Can’t Save a Corrupt System
Some say, “But there are good people inside DSWD.”
And maybe that’s true.
But if they follow orders that harm families,
If they stay silent when their superiors break the law,
If they uphold a system that punishes innocent parents—
Then they are part of the problem.
Complicity is not kindness.
Silence is not safety.
And loyalty to corruption is not integrity.
DSWD Cannot Be Trusted With Our Children
If I saw a child in danger today, I would not call DSWD.
I would not risk handing that child into a machine
that removes without investigating,
conceals without accountability,
and obeys accusations instead of law.
I wouldn’t even tell someone else—
Because they might call DSWD.
That’s how deeply the trust has been broken.
This Isn’t My Personal Trauma Anymore. This Is a Warning.
What happened to me is no longer just my story.
It’s a red flag waving for every Filipino parent:
If it happened once, it can happen again.
Gentle Hands. My son. Your family next?
People still say, “Call DSWD. Report it to DSWD.”
Even my landlord said it—because that’s what we’ve all been taught.
That DSWD is the place to go when something is wrong.
But here’s the truth:
The very agency people trust to protect children…
Was the one that authorized the illegal kidnapping of my son.
The one that helped conceal him.
The one that ignored the law—and traumatized the child they claimed to protect.
That’s when you realize:
It’s not just corruption.
It’s a betrayal of the community’s trust.
You think it won’t reach you—until it does.
Until one person makes an accusation.
Until one official decides you don’t deserve your child.
Until one agency rewrites your family without a hearing, a lawyer, or a court.
And by then, it’s too late.
DSWD is no longer a safety net. It’s a trap.
And if you love your children—
You should know where NOT to turn when they’re in danger.
🇵🇭 BISAYA: Ngano Dili Na Ko Motawag sa DSWD — Ug Ngano Dili Sad Ka Angay
Dili tungod kay wala koy paki sa mga bata.
Pero kay gihigugma gyud nako ang mga bata.
Nakita nako kung unsa gyud mahitabo kung moapil ang DSWD.
Ang problema? Dili masulbad.
Kundi tabunan lang.
Ang bata? Dili matabangan.
Kundi kuhaon.
Ang tinuod nga ginikanan? Dili paminawon.
Kundi pasagdan ug ipalayo sa bata.
Abi Nimo Gusto Kag Tabang… Pero Mao Nay Sugod sa Kadaot
Ang DSWD unta para sa tabang sa mga bata nga naa sa peligro.
Pero karon, nahimo silang:
- Mo kuha og bata bisan walay korte o legal nga order
- Mo tuo dayon sa nagsige’g reklamo, bisan walay klarong ebidensya
- Mo trauma sa pamilya, dayon biyaan lang
- Ug wala silay klarong ginasunod nga balaod
Dili lang ako ang nabiktima. Daghan nami.
Tanang bata sa Gentle Hands Orphanage gikuha tanan—bisan wala silay napamatud-an nga sayop.
Ang uban nakahilak. Ang uban nipilit sa ilang mga nag-atiman.
Wala gitabangan ang orphanage nga mo-ayo. Gisiraan ug gisirado na lang.
Dili to “rescue.”
Gibuhat to para lang ipakita nga sila ray masunod.
Walay “3 warnings.” Walay abuse. Plano na daan ang pagpakuha sa mga bata.
Bisan Naay Maayong Tawo, Dili Makatabang Kung Guba Na ang Sistema
Ingon ang uban, “Naay maayo sa sulod sa DSWD.”
Tingali tinuod.
Pero kung magpakahilom lang,
Kung motuman lang bisan dautan ang sugo,
Kung mutabang sa sistema nga sayop—
Apil gihapon sila sa problema.
Ang kahilom dili tabang.
Ang pagsunod-sunod sa sayop dili tinud-anay nga serbisyo.
Ang pagkabuotan dili sapat kung dili ka mutindog sa sakto.
Dili Na Safe Ang DSWD Para sa Atong mga Bata
Kung makakita ko karon og bata nga naay problema,
dili na gyud ko motawag og DSWD.
Dili ko gusto nga ang bata dad-on sa grupo
nga wala nag-imbestiga,
nagbuhat og lihok walay korte,
ug mas motoo sa chismis kaysa sa kamatuoran.
Bisan mosulti pa ko sa uban,
basin sila pa ang motawag sa DSWD.
Ingon ana na kasamok ang ilang imahe.
Dili Ni Personal Lang—Babala Ni Para Sa Tanan
Kini nga nahitabo nako, dili lang ako ang delikado.
Kini usa ka warning para sa tanan nga ginikanan:
Kung mahimo ni nila nako, mahimo sad ni sa imo.
Gentle Hands. Ang akong anak. Sunod, pamilya na nimo?
Ang uban moingon pa, “Tawagi ang DSWD.”
Maski akong tag-iya sa balay nag ingon ana.
Pero mao na gyud ang problema:
Ang grupo nga gisaligan sa katawhan para mutabang sa bata—
mao diay ang grupo nga nagtabon, nagkuha, ug nagpa-trauma sa bata.
Walay hustisya. Walay respeto sa korte. Walay tinuod nga proteksyon.
Dili lang ni korapsyon.
Tinuod ni nga pag-traydor sa pagsalig sa komunidad.
Muabot gyud ni sa imo.
Inig naay mo-akusar.
Inig ang opisyal moingon nga dili ka angay mahimong ginikanan.
Inig ang DSWD mo desisyon nga kuhaon ang bata bisan walay korte o legal nga proseso.
Pagmata—basin ulahi na.
DSWD? Dili na kini tabang. Bitik na ni.
Kung imo gyud gihigugma ang imong anak—
likayi ang ahensyang naghimo og kadaot imbis nga proteksyon.
🇵🇭 TAGALOG: Bakit Kailanman Ay Hindi Ko Na Tatawagan ang DSWD — At Bakit Hindi Ka Rin Dapat
Hindi dahil wala akong pakialam sa mga bata.
Kundi dahil mahal ko sila.
Nakita ko na kung ano ang nangyayari kapag nakialam ang DSWD.
Ang problema? Hindi inaayos.
Kundi tinatabunan.
Ang bata? Hindi inaalagaan.
Kundi kinukuha.
Ang totoong magulang? Hindi pinapakinggan.
Kundi inaalis sa kwento.
Akala Mo Nagtatawag Ka Ng Tulong… Pero Simula Na Pala Ng Panibagong Pagsira
Dati, ang DSWD ang dapat takbuhan para sa batang nasa panganib.
Ngayon, sila na mismo ang:
- Kumukuha ng bata kahit walang utos mula sa korte
- Nakikinig sa nagsisigaw, hindi sa legal na magulang
- Nagdadala ng trauma, tapos iiwan na lang
- Walang pananagutan sa batas
At hindi lang ako ang nakaranas nito.
Lahat ng bata sa Gentle Hands Orphanage ay inalis—kahit walang napatunayang abuso.
May umiiyak. May kumakapit sa kanilang tagapag-alaga.
Hindi tinulungan ng DSWD ang pasilidad. Isinara ito.
Hindi iyon rescue.
Ipinakita lang nila kung sino ang may kapangyarihan.
Walang tatlong babala. Walang validated na reklamo.
Plano na nila ito simula’t sapul.
Maski May Mabuting Tao, Walang Magagawa Kung Guba Ang Buong Sistema
Sabi ng iba, “May mabubuting tao sa DSWD.”
Siguro totoo.
Pero kung sumusunod lang sila sa masama,
Kung nananahimik habang nilalabag ang batas,
Kung tumutulong sa sistemang nananakit—
Kasama pa rin sila sa problema.
Ang pananahimik ay hindi kabutihan.
Ang pagsunod sa mali ay hindi serbisyo.
At ang kabaitan ay kulang kung wala kang paninindigan.
Hindi Mo Na Maipagkakatiwala ang DSWD Sa Anak Mo
Kung makakita ako ng batang naaabuso ngayon,
hindi ko tatawagan ang DSWD.
Hindi ko ipagkakatiwala ang bata sa ahensyang:
- Hindi nag-iimbestiga
- Kumikilos nang walang korte
- Mas naniniwala sa chismis kaysa sa katotohanan
At hindi ko rin sasabihin sa iba—
baka sila pa ang tumawag sa DSWD.
Ganito na kabigat ang pagkasira ng tiwala.
Hindi Na Lang Ito Personal—Babala Na Ito Sa Lahat
Ang nangyari sa akin ay hindi lang personal na sakit.
Isa itong malinaw na babala para sa bawat magulang:
Kung nagawa nila ito sa akin, magagawa rin nila sa iyo.
Gentle Hands. Ang anak ko. Pamilya mo na kaya ang kasunod?
Marami pa rin ang nagsasabing, “Tawagin mo ang DSWD.”
Kahit ang may-ari ng inuupahan kong bahay, sinabi iyon.
Pero ‘yan ang delikado:
Ang ahensyang akala ng bayan ay tagapagtanggol—
sila pala ang nagtago, kumuha, at nagdulot ng trauma sa bata.
Walang due process. Walang respeto sa korte. Walang totoong proteksyon.
Hindi lang ito korapsyon.
Ito ay pagtataksil sa tiwala ng buong komunidad.
Akala mo ligtas ka—hanggang sa may magsumbong.
Hanggang isang opisyal lang ang magdesisyon.
Hanggang sa ang DSWD ang pumalit sa korte, kahit walang batas na nagsabi.
At kapag nangyari iyon? Huli na.
DSWD ay hindi na sandigan. Isa na itong bitag.
Kung mahal mo ang anak mo—
lumayo ka sa ahensyang nananakit sa halip na nagpoprotekta.